120x600

Alemdar inşaat

27-12-2015 Melis ÖZPINAR

Gün geçmiyor ki şu ülkede sonu başı şiddete bağlı olmayan bir olay patlak vermesin. İki gündür ise olup olabileceklerin en vahimlerinden bir olaya karşı sınav veriyoruz. Daha doğrusu veremiyoruz. Eğer sosyal medya araçlarından en az birini kullanıyorsanız minimum beş kez denk gelmiş olacağınız üvey annenin iki çocuğa şiddet uyguladığı videodan bahsediyorum.

 

Baştan söyleyeyim, yarısından sonrasını izleyemedim, içeriği yazılan yorumlardan biliyorum. Yine baştan söyleyeyim, kadının psikolojik sorunları var, sevgisiz, şiddet görmüş vb. bahanelerle olayı meşru bir zemine oturtmaya da çalışmayacağım. Durumun vehameti ortada. Daha vahimi ise “izleyemedim”, “izledim, kendimi toplayamadım”, “çocuklarımı onların yerine koydum, izlediğimden beri ağlıyorum” yorumları ekleyip bol keseden paylaş butonuna bastığınız o videonun daha büyük travmalara yol açması. Madem empati yeteneğiniz bu kadar gelişkin, madem çocuklarınızı o çocukların yerine koyabiliyorsunuz, çocuğun uğradığı istismarı hem de yüzü açık bir şekilde yaygınlaştırmak niye? Bir taraftan arkadaş listelerimizdeki çocukların da bu videoya tanık olması, yetişkinlerin bile yüreğinin dayanmadığı o görüntülerin izlenip bir travma zinciri oluşturulması durumu var.

 

Kötülüğü neden bu kadar kolay yayıyoruz? Kötü bir duruma tepki vermek ya da dikkat çekmek sadece görüntülerle kanıt sunarak mı mümkün? Benim cevabım hayır.Bir nevi vicdan pazarlaması bu. Yahu inanıyoruz, siz çok iyi insanlarsınız. Çocuklarınıza fiske dahi vurmazsınız, kavgalarda sesinizi dahi yükseltmez, onları öpmeye bile kıyamazsınız. Kimsenin sizin iyiliğinizle kötülüğünüzle bir derdi de yok zaten. Yalnız bir de şu “paylaş” butonlarını bu kadar hunhar kullanmasanız. Mesela tepki vermek istediğiniz durumlarda lanet etmek yerine harekete geçseniz. En azından olayın gidişatında veya yasal sürecinde takipçisi olsanız.Kan, revan, şiddet içeren görselleri gözümüze sokmak yerine kelimelerle dile getirseniz ve değiştirdiğiniz, güzelleştirdiğiniz, güzelleştirmek için savaş verdiğiniz şeylerin fotoğraflarını paylaşsanız.

 

Ben kısaca söyleyeyim; olay Şubat ayında yaşanmış ve çocuklar devlet kontrolünde ailenin yanında (baba ve babaanne) ile kalıyorlar, psikolojik destek de alıyorlar. Buraya kadar kesin bilgi.  Bildiğiniz üzere üvey anne de 46 yıl 9 aylık bir hapis cezası aldı. O da kesin. Henüz kesin olmayan bilgi ise Kayseri Valiliği’nin izni ile bu güzel çocuklar için bir sosyal sorumluluk projesi başlatılacak olması. Umuyorum ki çocuklar psikolojik olarak hazır hale geldikten sonra böyle bir girişimde bulunulur. Umuyorum aramızdan gerçekten bir şeyler yapmak isteyen insanlar da buna ön ayak olur da bu sefer kötülüğün değil iyiliğin videolarını yaymaya başlarız.


www.boluobjektif.com'da yer alan köşe yazarlarının yazıları kendi görüşleridir. Yazdıkları köşe yazılarından dolayı www.boluobjektif.com sorumlu tutulamaz.



Melis ÖZPINAR Diğer Yazıları
Fazilet Tekman
Köşe Yazarları
Burç Yorumları